El nombre de la rosa

Dirección Jean-Jacques Annaud.
Século XIV. Unha abadía beneditina en Italia foi sacudida por un feito inexplicable: un dos seus monxes, o novo miniaturista Adelmo de Otranto, morreu de forma moi misteriosa. Para investigar tan estraño suceso, deciden confiar nun monxe franciscano, fray Guillermo de Baskerville, quen chega á abadía acompañado do seu mozo discípulo, o novizo Adso de Melk, co fin de asistir a unha reunión entre a legación papal (entón radicada en Aviñón, Francia) e os chamados "espirituais" da recén nacida orde franciscana, entre os cales se encontra Ubertino de Casale. Non obstante e dados os acontecementos, en canto o monxe chega é rapidamente requirido polo abade para que se concentre en investigar o falecemento, quizais un asasinato. Guillermo de Baskerville, otrora inquisidor, posúe unha intelixencia e perspicacia que non concorda coa humildade dun bo franciscano, pero é precisamente por pensadores da época como Roger Bacon e Guillermo de Occam, promotores da ciencia e o razoamento lóxico en canto don divino, como Guillermo de Baskerville vai desentrañando os segredos que oculta esta abadía.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Analise da película.
Guía de la película no Taller de cine.
Guía didáctica de Educación CyL
Outra guía didáctica en Pásatelo de cine.
"El mundo medieval" na obra.
Recensión en Hislibris
Imágenes de la ciencia Gob.Canarias
Las mentiras de 'El nombre de la rosa' en El País
Banda sonora.

Trailer:

La duda

Director John Patrick Shanley
En 1964, nunha parroquia do Bronx, un apaixonado e carismático sacerdote, o pai Flynn (Seymour Hoffman) intenta cambiar as ríxidas normas do colexio, que durante anos foron celosamente salvagardadas pola irmá Aloysius Beauvier (Meryl Streep), unha estrita directora que cre firmemente no poder da disciplina. Sopran ventos de cambio político; proba diso é que o colexio aceptou o primeiro alumno negro, Donald Miller. Pero cando a irmá James (Amy Adams) lle conta inocentemente á irmá Aloysius que parece que o pai Flynn pon demasiada atención a Donald, a superiora, sen contar cunha soa proba, comeza unha cruzada persoal para sacar á luz a verdade e expulsar a Flynn do colexio por abusar do alumno. Esta batalla ameaza con esgazar a comunidade de xeito irreversible. Baseada nunha obra gañadora do Premio Pulitzter e dun Premio Toni na súa adaptación teatral.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica
Como se fixo.
Crítica en 20Minutos.
Reportaxe en Fotogramas.
Recensión en LaHiguera.
"Lección inetrpretativa de gran altura" en BlogdeCine.
Banda sonora.

Trailer:

An Education

Dirección Lone Scherfig.
É 1961 e Jenny (Carey Mulligan), unha atractiva e brillante rapaza de 16 anos, a punto de converterse en muller, soña cunha existencia bohemia con aroma a tabaco Gauloise, mentres canta cancións de Juliette Greco no seu cuarto de Twickenham. Asfixiada polo tedio da rutina propia da adolescencia, Jenny está impaciente por dar o salto á súa vida adulta. Entrementres, é unha estudante aplicada, sobresaínte en todas as materias salvo en latín, polo que o seu pai está convencido que logrará a praza que soña na Universidade de Oxford.
Un día chuvioso, a súa vida nos suburbios cambia radicalmente coa chegada de David (Peter Sarsgaard), un pretendente pouco conveniente. Cos seus máis de trinta anos, urbano e enxeñoso, David despraza instantaneamente a Graham (Matthew Beard), o tamén adolescente e tartamudeante admirador da súa infancia. Para sorpresa dela, David arránxallas para cativar mesmo os seus conservadores pais Jack (Alfred Molina) e Marjorie (Cara Seymour), vencendo sen ningún esforzo as obxeccións naturais que estes teñen cara a el, xa adulto, e xudeu, como pretendente da súa filla.

Na wikipedia e na biblioteca.
Ficha técnica.
Web oficial.
Entrevista á directora en Fotogramas.
Recensión en LaHiguera.
Días de cine en RTVE.
"El inesperado peso de la experiencia" crítica de LaButaca.
Recensión en El País.
Crítica en AlhoaCriticón.
Elegir una opción marca el destino de Profes de Economía

Trailer:

Black Hawk Derribado

Dirección Ridley Scott.
Black Hawk Derribado é o heróico relato dun grupo de soldados americanos de elite que foron enviados a Mogadiscio, Somalia, en outubro de 1993, como parte dunha operación de paz das Nacións Unidas. A súa misión: expulsar dous dos mellores tenentes do caudillo somalí, Mohamed Farrah Aidid, como parte da estratexia para sufocar a guerra civil e a fame que estaba a destruír o país. Os soldados cada vez máis atrapados na incomprensible política feudal de Somalia, na que un clan leva un milenio enfrontado a outro, veranse condenados a unha brutal experiencia cando a misión, tan coidadosamente planeada, dá un xiro insospeitado... resultando na máis grande e singular batalla militar americana dende Vietnam.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Crítica en AlohaCriticón.
Miradas de cine.
"3 de octubre de 1993" en La Butaca
"En la guerra como en la guerra" de Cine21.
La verdadera historia de Black Hawk Derribado en Fotografías con historia.
Documental Canal Historia
Banda sonora.

Trailer:

El perfume: Historia de un asesino

 

Dirección Tom Tykwer.
Jean-Baptiste Grenouille (Ben Whishaw) naceu en metade do fedor dos restos de peixe dun mercado e foi abandonado pola súa nai no lixo. A autoridade fíxose cargo do bebé e sentenciou a súa nai á forca. O rapaz creceu no ambiente hostil dun hospicio, ninguén o quería e mesmo os seus compañeiros intentaron asasinalo. Había algo que o facía diferente: non tiña olor. Non obstante, Jean-Baptiste posuía un olfacto excepcional. Aos 20 anos consegue traballar para o perfumero Baldini (Dustin Hoffman), quen o ensina a destilar esencias. Pero el quere atrapar outros olores: o do cristal, o cobre... pero, sobre todo, o de certas mulleres. A cambio dun centenar de fórmulas de novas fragrancias coas que Baldini podería facerse rico, este escríbelle unha carta de recomendación para que poida aprender a arte de enfleurage na capital mundial do perfume: Grasse. Unha vez alí, conseguirá o seu obxectivo: un magnífico perfume cuxo ingrediente é a esencia de novas rapazas.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Comentario en LaHiguera.
Reportaxe en Fotogramas.
A obra de Patrick Süskind.
Aroma de gran cine en BlogdeCine.
Guía en Planeta lector.
Libro versus película en Cine de escritor
Banda sonora.

Trailer:

Capitán América: El primer vengador

Dirección Joe Johnson.
Adaptación á gran pantalla do patriota personaxe de Marvel creado en 1941 por Jack Kirby e Joe Simon. Capitán América é un soldado experto na loita corpo a corpo. A través do soro do super-soldado, adquiriu un corpo atleticamente perfecto e todas as súas capacidades físicas (forza, velocidade, axilidade, destreza) foron aumentadas ata o máximo humano. É capaz de levantar ata 2 veces o seu propio peso, e os seus reflexos son extraordinarios.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Referencia en Zinema.
Web oficial.
El superhéroe perfecto en RTVE
Como se fixo.
Crítica en BlogdeCine.

Trailer:

The Italian Job

Dirección F. Gary Gray
O plan era impecable... executouse á perfección... tiñan libre a vía de escape. O único factor de risco que a mente mestra do crime Charlie Croker (Mark Whalberg) non puido previr procedía dun dos membros da banda, que estaba formada polo seu contacto interno Steve (Edward Norton), o xenio dos ordenadores Lyle (Seth Green), o condutor Rob el Guapo (Jason Statham), o experto en explosivos Oido-Izquierdo (Mos Def) e o veterano reventador de caixas fortes John Bridger (Donald Sutherland). Despois de dar un asombroso golpe millonario nun palazzo veneciano fortemente custodiado, Charlie e a banda quedan asombrados ao descubrir que un deles os traizoou. Agora a cousa xa non ten que ver co botín senón coa vinganza... Entra en escena a bela con nervios de aceiro Stella (Charlize Theron), unha experta reventadora de caixas fortes que se une a Charlie e á banda cando regresan a California detrás do traidor. O seu plan para recuperar o ouro consiste en introducirse no sistema de control do tráfico de Los Angeles, manipulalo e crear o maior atoamento de tráfico de toda a historia de Los Angeles.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Reportaxe en Fotogramas.
Crítica en Off-offCrítica.
Banda sonora.

Trailer:

Diario de una Nannie

Dirección Robert Pulcini.
Annie Braddock, unha moza universitaria, vese obrigada a conseguir un traballo como neneira para poder custearse a carreira. Así, acaba facéndose cargo do consentido fillo de 4 anos de idade dunha acomodada familia do Upper East Side neoiorquino. Annie deberá aprender a moverse nun ámbito hostil que ten as súas propias normas e convencións, e que ela descoñece por completo. As situacións cómicas iranse encadeando mentres Annie se adapta ao seu novo ámbito, se namora dun mozo adiñeirado e intenta ensinar o pequeno que está ao seu cargo que hai cousas que o diñeiro non pode comprar.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Reportaxe en Fotogramas.
Como se fixo.
Web oficial
Recensión de LaHiguera.
Primeiras páxinas da novela.
Crítica en MuchoCine.

Trailer:

Las horas

Dirección Stephen Daldry.
A filosofía vital de Virxinia Woolf en tres tempos e ao longo dunhas horas, a través do devir de tres mulleres. Unha delas é a propia escritora, retirada na súa casa aos arredores de Londres en 1929, mentres escribe 'A señora Dalloway', unha das súas obras emblemáticas: apática e deprimida, temerosa da servidume, cuxo rostro se ilumina coa visita da súa irmá e os seus sobriños. As horas das outras dúas, ás cales inflúe de modo decisivo a lectura da novela de Woolf, transcorren en 1949 e 2001: Laura Brown é unha muller casada e cun fillo, ama de casa aburrida a punto de estalar, malia a súa fachada de "feliz muller americana"; a outra, Clarissa Vaughan, homónoma da heroína imaxinaria de Woolf, vive cunha muller: separouse do seu marido, prestixioso poeta enfermo de SIDA, tamén bisexual, e a súa vida encóntrase pregada a numerosos convencionalismos.

Na biblioteca na wikipedia.
Ficha técnica.
La mañana más normal del mundo en Críticas de cine.
Como se fixo.
Crítica en LaButaca.
Web Page Mrs Dalloway and The Hours
Cine de Literatura.
Recensión en LaHiguera.
Mrs Dalloway online
Banda sonora.

Trailer:

Las hermanas Bolena

Dirección Justin Chadwick.
O pai e o tío das dúas irmás Bolena, Ana e María, empurrados polo ambicioso desexo de mellorar o nivel social e o poder da familia, convencen as súas fillas para que conquisten o afecto do Rei de Inglaterra. As mozas deixan atrás a súa vida no campo para trasladarse ao perigoso e apaixonante mundo da corte. Pero as boas intencións das irmás ao querer axudar á súa familia convértense pronto nunha rivalidade sen cuartel para obter o amor do Rei. Nun principio, gaña María, á que o Rei escolle como amante e coa que ten un bastardo. Pero Ana é intelixente, astuta, non teme a nada, e consegue apartar a súa irmá e a lexítima esposa do Rei, a raíña Catalina de Aragón. Ana non se deterá ata ser coroada Raíña de Inglaterra. Mentres as irmás Bolena loitan polos favores do Rei, unha por amor, outra por ambición, Inglaterra é presa de loitas internas. A pesar das dramáticas consecuencias das súas pretensións, as dúas irmás rematan por apoiarse mutuamente, unidas polo seu lazo de sangue

Na biblioteca e na wikipedia.
Comentario en LaHiguera.
Como se fixo.

'Las hermanas Bolena', las maquinaciones de una arpía en BlogdeCine.

Reportaxe en Fotogramas.

Crítica en AlohaCriticón.

Entrevista a Natalie Portman en RevistadeCine21

Banda sonora.
Trailer:

Up in the air

Dirección Jason Reitman.
Ryan Bingham (George Clooney) é un especialista en recortes financeiros e consumado viaxante de negocios moderno que, despois de pasar anos tan ricamente no aire, de súpeto se encontra preparado para facer unha conexión auténtica.

Ryan leva moito tempo contento co seu despreocupado estilo de vida, vivindo por toda Norteamérica en aeroportos, hoteis e coches de aluguer. Pode levar todo o que necesita nunha maleta con rodas. É un membro mimado e de elite de todos os programas de fidelización de viaxeiros que existen. E fáltalle pouco para alcanzar o obxectivo da súa vida: 10 millóns de millas de viaxeiro habitual, e non obstante... Ryan non ten nada auténtico ao que aferrarse.
Cando se sente atraído por unha simpática compañeira de viaxe (Beira Farmiga), o xefe de Ryan (Jason Bateman), animado por unha moza e intrusa experta en eficiencia (Anna Kendrick), ameaza con chamalo permanentemente dende a estrada. Enfrontado á perspectiva, á vez terrorífica e hilarante, de ser destinado a un posto fixo, Ryan empeza a meditar sobre o que pode chegar a significar ter un fogar de verdade.
Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Recensión en LaHiguera.
Crítica en Eternidad y Cine.
"La resurección de un viajante" en DeCine21.
Banda sonora.


Trailer:

Todo incluído

Dirección Peter Billingsley.
Catro parellas realizan o sono da súa vida viaxando a unha illa paradisíaca. Unha das parellas vai coa intención de solucionar os seus problemas matrimoniais, e as outras tres teñen a intención de divertirse coas motos de auga, relaxarse no spa e pasalo ben en xeral. Pero non tardan en descubrir que a participación na terapia de parella que ofrece o hotel non é opcional. A oferta de grupo ten un prezo. Todas as parellas deben participar na pouco ortodoxa terapia do famoso gurú do centro turístico, Monsieur Marcel. Todos ou ningún. Iso ou mándanlles á casa. As parellas empezan a comprender que nada é o que parece, especialmente nas súas relacións

Na biblioteca na wikipedia.
Ficha técnica.
Reportaxe en Fotogramas.
Crítica en LaButaca.
Reseña en LaHiguera.

Trailer:

Betty Anne Waters

Dirección Tony Golwyn.
Betty Anne Waters é a historia verdadeira dunha muller que dedicou 18 anos da súa vida a liberar o seu irmán do cárcere. Cando Kenneth Waters é condenado a cadea perpetua polo asasinato dunha muller en Massachusetts, a súa irmá, Betty Anne, empregada nunha cafetaría, casada e con dous fillos decide loitar para demostrar que é inocente. Sen estudos, un dos seus maiores obstáculos será licenciarse en Dereito para poder reabrir o caso e defendelo ela mesma ante un tribunal. Non será doado, pois tamén significará deixar de lado a súa vida para centrarse na del. Ademais, a loita promete ser longa xa que o Estado non vai admitir o seu erro tan doadamente. O tempo xoga no seu contra, pero, mentres hai vida, hai esperanza.

Na biblioteca e na wikipedia
Ficha técnica.
Entrevista á protagonista en Fotogramas.
Referencias en Zinema.
"Ejemplo de superación que va más allá de la ficción" en La Huella Digital.
Crítica en LaHiguera.net.
"Dos hermanos y una condena" de El País.
The Innocence Project.

Trailer:

La sombra del poder

Dirección Kevin Macdonald.
O aposto e imperturbable congresista Stephen Collins (Ben Affleck) representa o futuro do seu partido: debido á súa honradez, foi elixido presidente do comité que supervisa os gastos de Defensa. Todos esperan que esta estrela en auxe represente o seu partido na próxima carreira cara á presidencia. Ata que alguén asasina brutalmente a seu axudante/amante e os segredos se escapan do seu escondedoiro. McCaffrey ten a dubidosa fortuna de ser un vello amigo de Collins e de que o seu xefe (Helen Mirren) sexa totalmente desapiadado e o mande a investigar o caso. Mentres segue a pista do asasino coa axuda da súa compañeira Della (Rachel McAdams), descobre unha tapadeira que ameaza con facer tremer as estruturas do poder da nación. Nunha cidade de relacións públicas, asesores e ricos políticos, aprenderá unha verdade innegable: cando miles de millóns están en xogo, a integridade, o amor e a vida de calquera están en perigo.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Como se fixo en LaButaca.
Crítica en LaHiguera.net.
Reportaxe en Fotogramas.
'La sombra del poder', un denso thriller político y periodístico en BlogdeCine.

Trailer:

El retrato de Dorian Gray

Dirección Oliver Parker.
Dorian Gray (Ben Barnes) é un novo aristócrata moi atractivo que, despois de pasar unha solitaria adolescencia no campo, regresa a Londres, onde herdou unha mansión. Atraído pola vida nocturna, somérxese nela da man de Lord Henry Wottom (Colin Firth), que o conduce aos antros máis recónditos e sórdidos da cidade. Ao mozo fascínalle o estilo de vida decadente e amoral de Wotton. Por outra parte, a súa obsesión por alcanzar a eterna xuventude impúlsao a facer un pacto diabólico: el manterase sempre novo, pero as pegadas do paso do tempo e dos seus terribles delitos, é dicir, a súa degradación física e moral reflectiranse nun retrato que lle fixo o seu amigo o pintor Basil Hallward (Ben Chaplin).

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Cómo se fixo.
Reportaxe en Fotogramas.
'El retrato de Dorian Gray', de Albert Lewin a Oliver Parker en LaButaca.
Crítica en TheCult.
A novela de Lord Byron desde Bibliotecas virtuais.
Guía didáctica
Banda sonora da versíón antiga.

Trailer:

Mi semana con Marilyn

Dirección Simon Curtis.
A principios do verán de 1956, a estrela do cine norteamericana Marilyn Monroe pisou por primeira vez chan británico. Acabado de casar con Arthur Miller e coincidindo coa súa lúa de mel, Marilyn chega a Inglaterra para rodar O PRÍNCIPE Y A CORISTA, o filme que lle faría compartir escena co célebre Sir Laurence Olivier, lendario actor británico de teatro e cine, que protagonizaba e dirixía a fita.
Ese mesmo verán Colin Clark, un mozo de 23 anos, pisaba un set de rodaxe por primeira vez. Recén licenciado en Oxford e aspirante a director, aceptou un traballo de axudante de produción no set do PRÍNCIPE Y A CORISTA. Corenta anos despois explicou as súas experiencias durante os seis meses de rodaxe nun libro autobiográfico: O príncipe, a corista e eu.
Pero no libro omitíase o que pasara durante unha semana.
Non foi ata anos despois que Clark revelou, nunha secuela da súa autobiografía chamada "A miña semana con Marilyn", o que de verdade aconteceu neses sete días que compartiu coa maior estrela de todos os tempos. A semana que el pasou con Marilyn.
Nun relato á vez cómico e conmovedor, a MIÑA SEMANA CON MARILYN ofrece un punto de vista íntimo e pouco coñecido da icona de Hollywood, trazando a breve e emotiva relación que estableceu cun home que pareceu comprendela mellor que ninguén.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha ténica.
Reportaxe en Fotogramas.
Días de cine en RTVE.
Crítica en BlogdeCine.
Web oficial.
"Cuando el MITO se come a la persona" en ElSéptimoArte.

Trailer:

Los idus de marzo

Dirección George Clooney.
Stephen Meyers é un idealista e brillante comunicador. É o segundo da bordo da campaña presidencial do gobernador Mike Morris, en quen confía cegamente. Durante as primarias de Ohio, Tom Duffy o xefe de campaña do máximo opoñente de Morris, ofrece a Meyers un posto de traballo. Ao mesmo tempo, as negociacións de Morris para conseguir o apoio adicional dun senador de Carolina del Sur estáncanse. E a nova bolseira Molly Sterns capta a atención de Stephen. Os republicanos gardan varios ases baixo a manga, Meyers puido confiarse en exceso e Molly garda un segredo. Que é máis importante: a carreira, a vitoria ou a verdade?

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Reseña en Zinema.
Web oficial.
Reportaje en Fotogramas.
Reseña en BlogdeCine.
Crítica en LaButaca.
Entrevista ao director en Cineralia.
Banda sonora.

Trailer:

Inside Job

Dirección Charles Ferguson.
Documental que narra as causas e os culpables da crise financeira do 2008, e que intenta botar luz sobre os executivos, políticos e educadores que xogaron un papel importante nos sucesos que precederon a crise económica mundial. A crise económica mundial, cun custo de máis de 20 billóns de dólares, significou para millóns de persoas a perda dos seus fogares e empregos e puxo en perigo a estabilidade económica de practicamente todos os países desenvolvidos dende os Estados Unidos de América ata Islandia, China, e Grecia. A través dunha extensa investigación e entrevistas a respectadas fontes financeiras, políticos, e xornalistas, a película traza o auxe dunha industria deshonesta e desvela as corrosivas relacións que corromperon a política, a regulación e a educación.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Reseña en El Confidencial.
"Historia de la avaricia" en Cinco Días.
Reseña en Fotogramas.
Guía didáctica en Averroes desde o IES Alhendin
A película en Aula de Filosofía.
Trailer:

El discurso del rey

Dirección Tom Hooper.
Tras a morte do seu pai, o rei Jorge V (Michael Gambon), e a escandalosa abdicación do príncipe Eduardo VII (Guy Pearce), Bertie (Colin Firth), afectado dende sempre dun angustioso tartamudeo, ascende de pronto ao trono como Jorge VI de Inglaterra. "

O seu país encóntrase ao bordo da guerra e necesita desesperadamente un líder, polo que a súa esposa Isabel (Helena Bonham Carter), a futura raíña nai, o pon en contacto cun excéntrico logopeda chamado Lionel Logue (Geoffrey Rush). A pesar do choque inicial, os dous somérxense de cheo nunha terapia pouco ortodoxa que os levará a establecer un vínculo inquebrantable. Co apoio de Logue, a súa familia, o seu goberno e Winston Churchill (Timothy Spall), o rei supera a súa afección e pronuncia un discurso radiofónico que inspirará ao seu pobo e o unirá na batalla.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha ténica.
Crítica en Criticalia.
Entrevista al protagonista en Fotogramas
Premios nos Oscars en La Vanguardia.
Crítica en AlohaCriticón.
Entrevista ao director en RTVE.
Banda sonora.

Trailer:

The Lovely Bones

Dirección Peter Jackson.
A inquietante repercusión dun crime e o conmovedor restablecemento dunha familia son consecuencia da inesperada intervención do alén en The Lovely Bones, a historia dunha vida e de todo o que sucedeu despois.
Baseada na popular novela supervendas de Alice Sebold e dirixida polo gañador dun Óscar® Peter Jackson, a película xira en torno a Susie Salmon, que foi asasinada cando tiña tan só 14 anos en decembro de 1973 cando volvía do colexio á súa casa. Tras a súa morte, continúa pendente da súa familia terreal (mentres o seu asasino segue sen ser descuberto). Atrapada nun alén luminoso, Susie descobre que ten que decidirse entre o seu desexo de vinganza e o seu anhelo por ver repoñerse os seus e seguir o seu camiño. O que comeza como un asasinato impresionante se transforma nunha viaxe misteriosa e visualmente inventivo a través dos vínculos da memoria, o amor, a esperanza e a intensa beleza da vida en si mesma, con destino a un emocionante e sorprendente momento da verdade.
A película está protagonizada polo nominado a un Óscar® Mark Wahlberg e as gañadoras dun Óscar® Rachel Weisz e Susan Sarandon, xunto con Stanley Tucci, Michael Imperioli e a nominada a un Óscar® Saoirse Ronan no papel de Susie Salmon.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Crítica en LaHiguera.
Reportaje en Fotogramas.
Web oficial.
Cómo se fixo en LaButaca

Trailer:

Las aventuras de Tintín. El secreto del unicornio

Dirección Steven Spielberg.

En "As aventuras de Tintín: O segredo do Unicornio", o curioso e insaciable novo xornalista Tintín e o seu leal can Milú descobren que a maqueta dun barco contén un gran segredo. Arrastrado por un misterio centenario, Tintín encóntrase no punto de mira de Ivan Ivanovitch Sakharine, un diabólico vilán que cre que Tintín roubou un valioso tesouro vinculado a un cruel pirata chamado Rackham el Rojo. Pero coa axuda do seu can Milú, o mordaz e cascarrabias capitán Haddock e os torpes detectives Hernández e Fernández, Tintín viaxará por medio mundo, sempre indo un paso por diante e sendo máis astuto que os seus inimigos nunha persecución para achar o lugar onde finalmente descansa "O Unicornio", un navío afundido que pode conter a clave dunha cuantiosa fortuna... e dunha antiga maldición. Dende alta mar ata a area dos desertos do norte de África, cada xiro inesperado arrastra Tintín e os seus amigos a niveis máis irrefreables de emoción e perigo, demostrando que cando alguén se arrisca a perdelo todo, non existen límites para o que poida chegar a facer.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Reseña en BlogdeCine.
'Las aventuras de Tintín: El secreto del Unicornio', arma de entretenimiento masivo
Web oficial.
Cómo se hizo.
Reseña en La Vanguardia.
Xogo online da película.
Banda sonora.

Trailer:

Intocable

Dirección Olivier Nakache e Eric Toledano.

Philippe (François Cluzet) é un millonario tetrapléxico que necesita un asistente e coidador. A súa elección non é a que cabería esperar nun principio: Driss (Omar Sy), un mozo recén saído de prisión e procedente dun barrio de vivendas públicas, é o escollido. A pesar de que non parece a persoa máis preparada, pronto nace entre eles unha grande amizade na que comparten toda clase de experiencias.
Trátase da cuarta longametraxe que asinan en colaboración os directores Olivier Nakache e Eric Toledano, os que antes dirixiran "Je préfère que'on reste amis" (2005), "aqueles días felices" (2006) e "Tellement proches" (2009), das que só a segunda tivo unha estrea en España. A orixe de "Intocable" encóntrase no documental "Á vie, á mort," que narraba o encontro entre Philippe Pozzo dei Borgo, tetrapléxico, e un mozo chamado Abdel. Años despois de ver aquel documental, Nakache e Toledano decidiron retomalo para levalo ao cine en calidade de ficción: «Tiña todo canto buscabamos: unha historia incrible, un tema potente, moito humor... Y máis alá diso, todo canto Olivier e eu admiramos: xente que, en situacións extremas, non perde o seu sentido do humor e mantén o optimismo. Á fin e ao cabo, así é como funcionamos cotiamente: eramos conscientes de que tiñamos cousas que dicir dun tema como este», explica Toledano.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Reportaxe en Fotogramas.
A verdadeira historia de Intocable no ABC.
Entrevista cos directores en LaHiguera.
Guía didáctica do Centro de Comunicación y Pedagogía
Reseña en Psicología y cine.
Crítica en Plan de rodaje.
Banda sonora.

Trailer:

El erizo

Dirección Mona Achache.

Baseándose no libro de Muriel Barbery, 'A elegancia do ourizo', Mona Achache escribiu e dirixido 'O ourizo' ('Le hérisson') interpretada por Josiane Balasko, Garance Le Guillermic e Togo Igawa.

Pomba Josse é unha nena de once anos, tremendamente intelixente, que se fai amiga de Renée Michel, a porteira do seu edificio, unha muller discreta e solitaria. Paloma ve a porteira, encarnada por Balasko, como un ourizo polo seu aspecto arisco, pero polo seu harmónico interior. O señor Kakuro Ozu, un atractivo xaponés de certa idade, acaba de mudarse ao edificio. El tamén será capaz de ver a beleza interior da porteira e pediralle unha cita, o que deixará descolocado a Renée.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Reportaje en Fotogramas.
"Caparazones ásperos para corazones sensibles" en LaButaca.
Guía didáctica de la película (en catalán)
Reseña en Revista de Letras.
Trailer:

El exótico hotel Marigold

Dirección John Madden.

O exótico Hotel Marigold suponse que é a solución que a India propón aos cidadáns máis selectos de Reino Unido para que gocen da súa xubilación -un lugar onde poder pasar a súa idade dourada rodeados de suntuosos servizos e comodidades-, ben, así é ata que sete xubilados cunha perentoria necesitade de cambio preséntanse á entrada deste complexo vacacional, non precisamente moi acondicionado. Así comeza unha cómica, romántica e conmovedora aventura nun lugar cheo de inesperados praceres.
Os que chegan á excesivamente cálida cidade de Jaipur, coa única esperanza de poder iniciar unha nova vida e cada un coa súa propia e persoal equipaxe, son: a aflixida e asfixiada economicamente Evelyn (Judi Dench), o desencantado xuíz do Tribunal Supremo Graham (Tom Wilkinson), a belicosa parella conformada por Douglas e Jean (Bill Nighy e Penelope Wilton), os convencionais e ávidos de amor Norman (Ronald Pickup) e Madge (Celia Imrie), e Muriel (Maggie Smith), cuxo único obxectivo é que lle arranxen canto antes a súa cadeira e abandonar a India inmediatamente e para sempre. Todos eles se encontran a mercé do inxenuamente ambicioso e mozo propietario do hotel Sonny Kapoor (Dev Patel), que herdou do seu pai este antigamente sofisticado edificio e que aínda ten a esperanza de convertelo nun luxoso hotel de primeira categoría. Por agora, o que só pode ofrecer probablemente é caos, pero Sonny compensa esa carencia de recursos co seu grande entusiasmo.
Aínda así, os novos residentes séntense horrorizados ao descubrir que algunhas "melloras" da propiedade están absolutamente paralizadas, provocando a incerteza, no mellor dos casos, en servizos tan elementais como a auga, a electricidade e o teléfono. Igualmente, séntense desorientados por unha India repleta de contrastes, que é ao mesmo tempo embriagadora e aterradora, tradicional e moderna, fermosa e estraña. Ao principio, estes sete recén chegados móstranse inseguros acerca do que o futuro pode depararlles. Non obstante, a medida que empezan a establecer novas amizades e a realizar inesperados descubrimentos, comezan a deixar atrás o seu pasado.
Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Crítica en Fotogramas.
Reseña crítica en LaHiguera.
"Nunca es tarde" en BlogdeCine
"Cómico retiro" no ABC.
Web oficial.
Banda sonora.


Trailer:

Dungeons & Dragons

Dirección Courtney Soloman.

Baseada nun xogo de rol de pricipio dos anos setenta e marca a base para o desarrollo de varios dos modernos vídeoxogos de aventuras fantásticas.
O imperio de Izmer estivo dividido por moito tempo. Os Mages (un grupo de feiticeiros) gobernan, mentres que o pobo non teñen poder. A nova emperatriz de Izmer, Savina, quere igualdade e prosperidade para todos, pero o malvado Mage Profion está a planear derrocala para impoñer o seu mando. Para evitar que Profion se apodere do reino, a emperatriz debe encontrar a lendaria Vara de Savrille que controla os poderosos Dragóns Vermellos. Con dous ladróns, Ridley e Snails, que se converteron, inadvertidamente, nos instrumentos para a busca da Vara. Foron reunidos polo Mage Aprendiz Marina, un irritable anano chamado Elwood, e axudados polo experto buscador da emperatriz, o encanto Norda. Tratan de encontrar a Vara que liberará ao reino, antes que o secuaz de Profion, Damodar.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Crítica en LaButaca.
Reportaxe en Fotogramas.
Páxina oficial.

Trailer: