Hitchcock

Dirección Sacha Gervasi.
Detrás de Alfred Hitchcock, o denominado "mestre do suspense", había un aspecto que se ocultaba: o seu extraordinariamente creativo romance coa súa leal esposa e colaboradora na realización cinematográfica, Alma Reville. "Hitchcock" saca á luz a súa fascinante e complexa historia de amor. E faino mentres se filma a súa máis audaz aventura cinematográfica, "Psicose" (1960), que se convertería na película máis controvertida do director e tamén na máis lendaria. Cando, contra todo prognóstico, a tumultuosa produción chegou á súa fin, a forma de facer cine cambiou para sempre, pero só uns poucos souberon que realmente fixeron falta dous para levar a cabo o filme.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Web oficial.
Crítica en LaButaca.net, en Fotogramas e en Blog de cine.
Entrevista có director: "Hitchcock podría haber sido un asesino"
Como se fixo.
Banda sonora.

Trailer:

39 escalones

Dirección Alfred Hitchcock.

Nun espectáculo de variedades de Londres prodúcese un gran tumulto a consecuencia dun disparo. Unha parella composta polo canadense Richard Hannay (Robert Donat) e unha muller chamada Annabella Smith (Lucie Manheim) logran saír do teatro no medio do pánico que se xera. A muller cóntalle a Hannay que é unha axente británica encargada de descubrir un grupo de traidores que pretenden conseguir e vender a unha nación estranxeira un importante segredo de estado. Cando a muller é asasinada e Hannay pasa a ser o principal sospeitoso, só ten 3 pistas para intentar localizar a banda de espías e demostrar a súa inocencia: Un mapa de Escocia cun pobo resaltado, un home ao que lle falta parte dun maimiño e a frase "Os 39 chanzos".

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Crítica en AlohaCriticón.
Do cine ao teatro en La Vanguardia.
El submundo de Hichcock
"39 escalones hacia la maestría" en Blog de cine.
Crítica en Diarios de Cine.
Cameos de Hichcock.
Web sobre o director.
Banda sonora.

Película:

Volver

Dirección Pedro Almodóvar.

Raimunda é unha muller nova que vive co seu marido e coa súa filla adolescente nun barrio marxinal da gran cidade. Ten unha irmá, Sole, que rexenta un peiteado na casa, e un montón de familia no pobo de La Mancha onde viviron a súa infancia. Un día Sole e Raimunda reciben a noticia de que a tía Paula morreu no pobo, no mesmo pobo que as viu nacer e onde os seus pais morreron nun incendio.
Pero para Raimunda as desgracias non veñen soas e os males non fixeron máis que empezar porque ao chegar á casa encontra o seu marido morto cun coitelo no corazón. A súa filla dille que o seu pai volveu borracho e intentou abusar dela. Raimunda non pode permitir que se descubra o cadáver do seu marido e ten que comezar a mentir para non ir ao enterro da súa tía mentres se ocupa de salvar a súa filla e enterrar o corpo.
Cando Sole regresa do funeral oe uns golpes no maleteiro do seu coche. Ao abrilo encóntrase co fantasma da súa nai que lle di que volveu para ocuparse dalgunhas cousas que deixou sen arranxar. Entre elas, falar con Raimunda sobre algo que levaron en segredo durante moitos anos.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Guía didáctica de TodoELE.net.
Crítica en AlohaCriticón.
Recensión en El Mundo.
Comentario de Notodo.com
Cómo se fixo.
Los fantasmas amistosos de Almodóvar de Hispanetjournal.
Presentación en Días de Cine.
Banda sonora.

Tráiler:

Al final de la escapada

Dirección Jean-Luc Godard.
Michel Piccard (Jean-Paul Belmondo) é un mozo algo inquieto. No comezo véselle perseguido pola policía tras roubar un coche. De súpeto, cando pensaba despistalos, un policía atópao, e leste dispáralle matándoo. Sen ningún tipo de consciencia con ás nin preocupación no rostro decide volver emprender rumbo a París. Alí traizoa até a unha amiga roubándolle diñeiro, e vai en busca do seu amor, Patricia (Jean Seberg). Esta moza traballa repartindo o "New York Herald Tribune" nos Campos Elíseos, pero o que ela aspira, é ser escritora e xornalista. Michel fala de plans, mentres busca a un amigo que lle debe un diñeiro. A policía empézalle a pisar os talóns sen que el se de conta. A historia empézase a acelerar.

Na wikipedia e na biblioteca.
Ficha técnica.
Miradas de cine.
Reseña en El País.
Reseña en Decine21 e en Aloha criticón.
"50 años da película" en ABC.
Banda sonora.
Trailer:

De entre los muertos: Vértigo

Dirección Alfred Hitchcock. 

O inspector retirado Ferguson (James Stewart) sofre de vertixe. Un día recibe unha chamada do seu antigo compañeiro de clase, un millonario, que lle pide que vixíe discretamente á súa esposa Madeleine (Kim Novak), xa que teme que poida ser asasinada. Despois de seguila e observala durante uns días, Ferguson obsesiónase con Madeleine. A partir dese momento vese envolvido nunha trama da que xa non pode saír. 

 Na wikipedia e na biblioteca. 

Ficha técnica. 

Reseña en Fotogramas e en Cinomodro. 

Crítica en Aloha criticón. "Del amor y la muerte" en Decine21. 

Reseña en El País. 

Banda sonora. 

Trailer:

Sacrificio

Dirección Andrei Tarkovski.
Alexander, un ex-actor convertido agora en distinguido crítico de arte, festexa os seus aniversarios coa súa esposa, os seus fillos, o seu amigo médico Viktor e o carteiro da aldea Otto.
A festa prepárana dúas camareiras, unha delas Julia e a outra Maria, unha misteriosa muller islandesa con fama de bruxa boa.
De súpeto todo se sacode, por mor dunha escuadrilla de avións que pasa rozando o chan.
Nun televisor óuvese a voz triste dun gobernante que anuncia perigos e desastres: unha guerra total e definitiva.
O festexado Alexander cae de xeonllos recitando o Pai Noso e pedíndolle a Deus que afaste os horrores que se anuncian, prometéndolle a renuncia a todo o que posúe: casa, afectos, familia.

Na biblioteca.
O director na wikipedia.
Ficha técnica.
Reseña en Blog de cine.
Miradas de cine.
Reseña en El poder de la palabra e en Aloha criticón.
"Una obra maestra"?
Otro cine.

Trailer:

Los olvidados

Dirección Luis Buñuel.
O Jaibo, un adolescente, escapa da correccional e se reune no barrio cos seus amigos. Xunto con Pedro e outro neno, trata de asaltar a Don Carmelo. Días despois, o Jaibo mata en presenza de Pedro ao raparigo que supostamente tivo a culpa de que o enviasen á correccional. A partir deste incidente, os destinos de Pedro e do Jaibo estarán trágicamente unidos.

Na wikipedia e na biblioteca.
Ficha técnica.
El director en la wikipedia.
Guía didáctica de TodoELE.
Crítica en Aloha criticón.
Reseña en RedEscolar e no blog de RTVE El ojo crítico.
Buñuel y la lucha contra la pobreza.
Banda sonora.
Trailer:

Match point

Dirección Woody Allen.
"Match point" narra a dramática historia do ascenso en sociedade dun mozo e das che-rribles consecuencias da súa ambición. O prol-tagonista se debate entre dúas mulleres e ao non achar unha saída opta por unha solución deses-perada. A película conta cunha repartición inglesa practicamente na súa totalidade e está ambientada na sociedade das clases altas inglesas. Scarlett Johansson interpreta a unha fermosa rapariga norteamericana que se interpón entre Chris (Jonathan Rhys Me-yers) e a súa muller Chloe (Emily Mortimer). Tom (Matthew Goode) é o rico irmán de Chloe e o involuntario iniciador dos tráxicos acontecementos.

Na wikipedia e na biblioteca.
Ficha técnica.
Web oficial.
Reseña do director en El poder de la palabra.
Como se fixo e críticas en LaButaca.
"La mejor película de Allen en 20 años" de Blog de cine.
Crítica en Aloha criticón.
Reseña en El País.
Teoría de juegos y azar
Maquiavelo y Woody Allen.
Aula de filosofía.
Trailer:

Roma

Dirección Federico Fellini.
Con motivo da construción do metro en Roma, as máquinas descobren unha vella casa enterrada, en cuxas paredes colgan uns frescos. Unha das pinturas representa a unha vella dama, pertencente á rancia aristocracia romana, que organiza na súa casa uns desfiles de moda moi orixinais: é a moda da igrexa. A película percorre as casas de tolerancia da época e os espectáculos da noite romana. Pouco despois, é Fellini quen lembra os seus anos de escolar, entre latíns que evocaban a Xullo César e Nerón.

Na wikipedia e na biblioteca.
Ficha técnica.
Reseña do director en El poder de la palabra.
Arquitectura y cine.
Miradas de cine.
Banda sonora.

Trailer:

Una partida de campo

Dirección Jean Renoir.
"Unha partida de campo", de 1936, é a historia dunha familia que pasa un domingo a beiras do Sena. Mentres os homes da familia dormen a sesta, uns novos remeiros convidan á nai e á filla a dar un paseo en barca; un paseo que se converterá en algo máis que nunha inocente excursión fluvial. Trátase dun mediometraje (40 min.) dirixido por Jean Renoir, baseado no relato de Guy de Maupassant, co que Renoir fai unha homenaxe ao seu pai, o pintor impresionista Pierre Auguste Renoir. Os seus cadros son convocados no filme, o que provoca que conflúa unha reflexión dialéctica sobre relaciónelas cinema-pintura e as súas operacións de sentido. A proxección da película irá acompañada do documento "Unha rodaxe no campo" (Un tournage à a campagne), onde se mostra unha selección de imaxes xamais vistas, realizada pola Filmoteca Francesa no ano 1994, no que se recollen escenas rodadas por Renoir e non incluídas en "Unha partida de campo".

Na biblioteca.
Ficha técnica.
O director na wikipedia e El poder de la palabra.
"Una joya en el campo" de El Mundo.
El genio de Renoir de El cultural.
Reseña en Grandes directores: Naturalidad versus teatralidad, un ejemplo de cine impresionista, un cuadro dentro de otro cuadro, la naturaleza, las modelos renoirianas.
Simplemente para disfrutar de Decine21.