domingo, 29 de abril de 2012

El colegial

Dirección James W. Horne.

Un brillante e novo estudante matricúlase nunha das mellores universidades do país, onde estuda a rapaza da que está namorado. Para iso dedícase a traballar. Para impresionar á rapaza, deberá triunfar nos deportes, polo que os proba todos para intentar destacar, polo menos, nun.



Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Crítica en Fila siete.
Reseña de Buster Keaton.

Video:

Oliver Twist

Dirección Roman Polanski.
Oliver Twist, así como o resto dos rapaces do orfanato, estanse a morrer de fame e deciden xogarse quen deles pedirá máis comida. Oliver é o elixido. Na cea desa noite, despois da súa porción normal, Oliver diríxese ao director do orfanato e pídelle máis comida.Riscado de ser problemático por Sr Bumble, o bedel e polo director, Oliver é ofrecido como aprendiz a calquera que o queira contratar. Tras ser condenado a limpar chemineas, Oliver convértese en aprendiz do enterrador Sowerberry. Pero Oliver peléxase cun dos rapaces do enterrador, e decide escapar e irse a Londres.
Nos arredores da cidade, canso e famento, Oliver coñece a Artful Dodger, quen lle ofrece un lugar onde hospedarse en Londres. Cheo de inocencia, Oliver vese inmerso no mundo do hampa de Londres e ignorando as súas tarefas reais, encóntrase no medio dunha banda de rapaces carteiristas dirixida polo malvado Fagin.
Ficha técnica.
"Los niños del reformatorio y su educación" de UHU cine y educación, guía didáctica
"El amargo sabor de la orfandad" Decine21.
Crítica en LaHiguera e en Alohacriticón.
Miradas de cine.
Actividades sobre a película en Cine para estudiantes.
Banda sonora dede El poder de la palabra.


Trailer:

domingo, 15 de abril de 2012

To be or not to be

Dirección Ernest Lubitsch.
Polonia, ano 1939. Unha compañía de teatro ensaia para estrear "GESTAPO" unha obra anti-nazi, pero as presións políticas para non provocar o goberno alemán obrigarán a suspender a representación e a que finalmente se leve a escena Hamlet.
Tras a invasión alemá, o teatro é pechado polos alemáns, pero os actores principais da compañía, o matrimonio formado por Joseph e Maria Tura, veranse envolvidos nunha trama da resistencia cando un espía nazi consegue os seus nomes a través do amante de Maria Tura, un piloto polaco exiliado en Inglaterra. A partir dese momento, a compañía deberá montar unha nova función, esta vez para escapar de Polonia facéndose pasar por... membros do séquito de Hitler.


Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Guía didáctica.
Crítica en Alohacriticón.
Perfil do director en Decine21.
Aniversario da película en Días de cine de RTVE.
Ernst Lubitsch y su andanada contra el nazismo de Manuel Márquez Chapresto

Trailer:

viernes, 13 de abril de 2012

Sospecha

Dirección Alfred Hitchcock.
Lina, unha rapaza da alta sociedade, coñece accidentalmente nun tren a Johnnie, un tipo simpático e mundano. Ambos os dous namóranse, casan e empezan unha vida que promete ser moi feliz. Pero a atracción de Johnnie polo diñeiro (e polas apostas) pronto se pon de manifesto. E comeza a cometer unha serie de negocios pouco claros que inquietan a Lina. O seu marido é para ela, agora, un misterio. A morte dun vello amigo do marido, Beaky, faina temer que fose o propio Johnnie o responsable. E cre firmemente que ela será a próxima vítima: as evidencias cada vez máis apuntan cara a esa dirección.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Crítica en Alohacriticón.
Crítica en 39 escalones.
Reseña de Hitchcock en Cine y educación.
Trailer:

Mr. Brooks

Dirección Bruce A. Evans.
O Sr. Brooks postula: Todo o mundo convén en que un home de negocios con éxito, filántropo xeneroso, pai e marido devoto, en suma, auténtico piar da comunidade, resulta alguén perfecto.
Non obstante, o Sr. Brooks oculta un segredo sinistro: É un asasino en serie, tan letalmente intelixente que ninguén sospeitou xamais del... ata agora.
A historia dun home polo demais excepcional escindido en dous pola súa irrefreable necesidade de asasinar.
Earl Brooks (Costner) teno todo: unha esposa encantadora (Marg Helgenberger) e unha filla que lle adora (Danielle Panabaker), unha excelente reputación na comunidade, ademais do seu propio e próspero negocio. Non obstante, o Sr. Brooks ten unha dobre vida que ninguén sospeita sequera. Tamén é o célebre asasino en serie alcumado como o "Asasino da pegada do polgar. " Aínda que se acha inactivo polo momento, a súa compulsión patolóxica vese inflamada unha vez máis polo seu alter ego astuto e perverso (o oscarizado William Hurt), a quen o Sr. Brooks culpa das súas transgresións. Non obstante, ao ceder a un novo e malvado impulso de asasinar unha parella desprevida, o Sr. Brooks comete o seu primeiro erro pois é observado por un fotógrafo voyerista (Dane Cook), quen opta por facerlle chantaxe mediante unha demanda estraña. Non obstante, este último crime fai que unha detective tenaz (Demi Moore) cuxa propia crise persoal a empurra con furia a querer resolver a identidade do "Asasino da pegada do polgar, " se sitúe tras a pista do Sr. Brooks.


Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Crítica en Cineísimo.
"Me llamo Earl, y soy psicópata" en Decine21.
Psicoanálisis da película.
Cómo se fixo.

Trailer:

jueves, 12 de abril de 2012

Indiscreta

Stanley Donen.
Anne Kalman (Ingrid Bergman), unha gran dama do teatro, regresa ao seu apartamento en Londres despois dunha exitosa xira artística coa única idea de retirarse durante unha tempada para levar unha vida o máis tranquila e apracible posible. Inesperadamente, chega a súa irmá Margaret (Phyllis Calvert) e o seu esposo Alfred (Cecil Parker), oficial da OTAN, para preparar unha recepción que se celebrará na sede do devandito organismo internacional. Margaret intentou en varias ocasións que a súa irmá case, pero ela espera o home do que se namore tolamente. Este pode ser Philip Adams (Cary Grant), un aposto americano de San Francisco que se trasladou á capital británica para dar un discurso na recepción que se prepara na sede da OTAN. Anne, impresionada por Philip, acepta acompañalo á recepción e tras esta a actriz invítao a unha sesión de ballet. O amor xorde rapidamente entre ambos os dous, pero existe un grave inconveniente: Philip está casado, non pode divorciarse da súa muller e acaba de ser trasladado a Nova York.

Na biblioteca e o director na wikipedia.
Ficha técnica.
Crítica en Alohacriticón.
Crítica en Muchocine.net.

Escenas da película:

La ola


Dirección Dennis Gansel.
Alemaña hoxe. Durante a semana de proxectos, ao profesor de instituto Rainer Wenger (Jürgen Vogel) ocórreselle a idea dun experimento que explique aos seus alumnos cal é o funcionamento dos gobernos totalitarios. Comeza así un experimento que acabará con resultados tráxicos.
En apenas uns días, o que comeza cunha serie de ideas inocuas como a disciplina e o sentimento de comunidade se vai convertendo nun movemento real: A ONDA. Ao terceiro día, os alumnos comeza a illarse e ameazarse entre si.
Cando o conflito finalmente rompe en violencia durante un partido de water polo, o profesor decide non seguir co experimento, pero para entón é demasiado tarde, A ONDA descontrolouse...

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Web oficial.
"Una película sobre la alienación" de Mikel Agirregabiria.
"La Ola: conciencia histórica" en Blog de cine.
Crítica en Zinema.com
Reseña en Decine21.
Guía didáctica: La manipulación en las aulas
Cine y literatura.

Trailer:

miércoles, 11 de abril de 2012

16 calles

Dirección Richard Donner.

Ás 8:02 da mañá, o detective da policía de Nova York Jack Mosley recibe unha misión aparentemente sinxela. O delincuente Eddie Bunker está citado para testificar ante un gran xurado ás 10 en punto e débelle trasladar da cela ao xulgado, 16 rúas de distancia. Cando Jack, que ten serios problemas co alcohol, mete a Eddie no asento traseiro do seu coche e se dispón a atravesar Nova York en hora punta da mañá, non se decata de que o segue unha furgoneta.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
"El resurgir del buen cine de acción" en BlogdeCine
"Un trayecto peligroso" en Decine21.
Crítica en La Butaca.
"Acción en tiempo real" de Cine para leer.

Trailer.


La reina de Africa


Dirección John Huston.
África Central, a I Guerra Mundial. Tras un ataque alemán. a resultas do cal morre un misioneiro, Rose, a figureira irmá daquel, encontra refuxio a bordo de "A raíña de África", unha lancha fluvial capitaneada por Charlie Allnut, un individuo que sente debilidade pola xenebra e que aceptará de mala gana o seu plan de realizar un arriscado ataque contra unha patrulleira alemá. A súa azarosa viaxe polos rápidos do rí­o,engendra unha mutua admiración, que rematará por converterse en amor. Finalmente chegan ao lago onde se encontra ancorada a patrulleira "Louisa". Allnut dispón duns torpedos na súa lancha, pero tanto el coma Rose son capturados antes de que poidan levar a cabo o seu ataque. Condenados a morrer aforcados, piden como última vontade que se lles permita casarse. Entrementres, o "Louisa" vaise deslizando pola auga ata colisionar cos restos de "A raíña de África" e saltar en anacos. Os dous prisioneiros saen despedidos e caen á auga, libres de todo perigo.

Na wikipedia e na biblioteca.
Ficha técnica.
Curiosidades durante a rodaxe.
Reseña en Decine21 e en TCM.
"El Tanganyka y La reina de África" por Javier Reverte.

Trailer:

Ciudad sin ley

Dirección David J. Burke.
O axente Raphael Deed, un policía novel da unidade policial de elite, e o sarxento Francis Lazerov, incáutanse dun alixo de droga e un botín en metálico dos matóns Rook e Isaiah. Cando Rook ve que van quedar coa mercadoría os propios policías, insinúa que tomará a matrícula e os denunciará, así que Lazerov lle dispara a sangue frío e decide facer cargar a Isaiah co morto. Pronto este rapaz, fillo dunha muller moi relixiosa e de saúde débil, comparece ante a xustiza. Pollack, un novo xornalista dunha publicación de barrio observa algo estraño no xuízo e comeza a investigar coa axuda do seu editor xefe, Ashford, un veterano xa retirado do periodismo de investigación. O corpo ao que pertencían os axentes ten un trato especial dentro da policía e todas as súas accións permanecen arquivadas. Segundo Ashford e Pollack comezan a remover, unha trama política de corrupcións empeza a aparecer á luz.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Ficha en Filmax.
Cómo se fixo.
Crítica en AlohaCriticón.

Trailer:

martes, 10 de abril de 2012

Obsesión

Dirección Paul McGuigan.
Dende o momento en que Matthew (Josh Hartnett) ve a Lisa (Diane Kruger) por primeira vez, convértese na súa obsesión. Ela pasa diante do escaparate da tenda na que el traballa no barrio de Wicker Park de Chicago, e queda prendado; ségueo, coñécense, e axiña se namoran. Todo na súa relación parece perfecto ata que un día ela desaparece sen deixar rastro. Dous anos despois, Matt refixo a súa vida, pero aínda planea sobre el o recordo dela e atorméntano sen cesar as preguntas sen resolver. Entón, un bo día, por un instante ve alguén nun bar que podería ser ela... Éo? A partir dese momento empeza unha arrevesada e obsesiva busca da muller que lle roubou o corazón uns anos antes e quizais de alguén que agora está a xogar coa súa mente. Movendonos no tempo adiante e atrás dun modo intricado, e revelando a historia dende varias perspectivas, veremos como a búsqueda de Matthew da verdade conduciralle cada vez máis ao fondo dun misterio, do que cada revelación será máis terrible que a anterior. A paixón pode transformarse en obsesión, e Matthew descubrirá que ás veces é posible amar demasiado a alguén.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Cómo se fixo.
Reseña en Matemáticas y cine
Crítica en AlohaCriticón.
Crítica en La Butaca.
Amor y celos en Decine21.


Trailer:

Vidocq

Dirección Pitof.
París, 1830. Un ex-presidiario que se converteu no detective máis famoso da súa época, observa a criatura que o domina colgado da boca dun pozo en chamas. A besta sácase a máscara e Vidocq obsérvao horrorizado antes de derrubarse no abismo. Así empezan os perturbadores acontecementos que conmocionarán París na alba dunha segunda revolución. Todo o mundo quere descifrar o misterio da morte do heroe, especialmente o seu novo biógrafo. Do bordel ao fumadero de opio, de escuras canellas a consultorios secretos, Boisset irá en busca da verdade xunto a Numier, o socio de Vidocq e Preah, a fermosa e cativadora amante do defunto.

Na biblioteca e na wikipedia.
Ficha técnica.
Crítica en La Butaca.
Reseña en La Razón: "Vidocq, angel o demonio"
"Vidocq; el criminal inteligente"
Reseña en El País.

Trailer:

lunes, 9 de abril de 2012

Julie y Julia


Dirección Nora Ephron.
Julia Child foi a muller que cambiou a forma de cociñar dos Estados Unidos. Non obstante, en 1948, Julia (Meryl Streep) era simplemente unha norteamericana vivindo en Francia. O traballo do seu marido levounos a París, e o infatigable espírito de Julia anhelaba ter algo que facer. Medio século máis tarde, Julie Powell (Amy Adams) está atascada. Preto dos 30, vive en Queens e traballa nun cubículo ao tempo que as súas amigas teñen un asoballante éxito; para focalizar as súas enerxías, Julie aférrase a un plan, que a simple vista parece unha loucura: dedicarse un ano exacto a cociñar as 524 receitas que compoñen o libro de Julia Child, e escribir un blog coas súas experiencias.

Na wikipedia e na biblioteca.
Ficha técnica.
Web oficial.
Reseña en Cine20minutos.
Crítica en LaButaca e en LaHiguera.
Reseña en Blog de cine.
"El hecho de ser mujer" en El Pais.

Trailer:

domingo, 1 de abril de 2012

Mamma mía!


Dirección Phyllida Lloyd.
Donna, unha nai independente e solteira, dona dun pequeno hotel nunha idílica illa grega, está a punto de deixar que marche Sophie, a filla á que criou soa. Donna invitou as súas dúas mellores amigas á voda da súa filla: Rosie, unha muller práctica e lóxica; e Tanya, rica e multidivorciada. As dúas son ex membros da súa antiga banda, Donna and the Dynamos. Pola súa banda, Sophie tamén fixo tres convites moi especiais. Decidida a encontrar un pai para que a leve ao altar, invita tres homes que visitaron a paradisíaca illa hai 20 anos. Durante as seguintes caóticas e máxicas 24 horas, florecerán novos amores e reavivaranse vellos romances nunha illa chea de posibilidades.

Reseña en La Higuera.net.
Placer culpable: Mamma mía y la contagiosa música de Abba en Extracine.
Banda sonora de la película
Trailer: